زَטּ ڪـہ باشے
هـَـمِـہ ے دیوآنِگے هاےِ عالـَم رآ بـَـلَدے
.
مے تـَـوآنے زیرِ لــَـب تـَـرآنہ بِخوآنے وَ آشپـَـزے ڪُـنے .
مے تَوآنے جـِلـوےِ آینہ موهآیـَـت رآ شآنہ ڪُـنے وَ
حِس ڪُـنے نِگآهَش رآ .
مے تَوآنے سآعَتہآ بہ اُمیدِ گِره خوردَטּ شآلـَـش
دورِ گـَـردَنَش
بِبآفے وَ دَر هَر رَج بوسہ بِڪـآرے...
بـَـرآےِ
روزهآےِ مَبآدآ ڪـہ ڪِـنآرَش نیستے .
زَטּ ڪـہ بآشے
بآیَد صَبور بآشے ،
مـُـدآرآ ڪُـنے وَ با هَمہ ےِ بـُـغض اَت لـَـبخَند بـِـزَنے ...
ϰ-†нêmê§ |